·

term (EN)
اسم، فعل

اسم “term”

مفرد term، جمع terms
  1. اصطلاح
    The term “algorithm” is commonly used in computer science.
  2. دوره
    He served a five-year term as governor.
  3. ترم
    The spring term starts in January.
  4. (در ریاضیات) یک عدد یا عبارت در یک معادله یا دنباله ریاضی
    In the expression 2x + 3, both '2x' and '3' are terms.
  5. دوره معمول بارداری که زایمان معمولاً در آن اتفاق می‌افتد
    She carried the baby to term.
  6. مدتی که دادگاه‌های قانونی در جلسه هستند
    The trial will commence in the next term.
  7. (در رایانش) برنامه‌ای که یک ترمینال را شبیه‌سازی می‌کند
    By using a term, you can access the server remotely.

فعل “term”

مصدر term؛ او terms؛ گذشته termed؛ اسم مفعول termed؛ اسم مصدر terming
  1. نامیدن
    Scientists term this process “photosynthesis”.
  2. اخراج کردن (از کار)
    The company decided to term several employees due to budget cuts.