·

chance (EN)
اسم، فعل، صفت

اسم “chance”

مفرد chance، جمع chances یا غیرقابل‌شمارش
  1. فرصت
    She finally got the chance to travel abroad.
  2. احتمال
    There's a 20% chance of rain today.
  3. شانس
    They met by chance at the train station.

فعل “chance”

مصدر chance؛ او chances؛ گذشته chanced؛ اسم مفعول chanced؛ اسم مصدر chancing
  1. ریسک کردن
    They decided to chance it and left without an umbrella.
  2. به‌طور تصادفی پیدا کردن
    He chanced upon a rare book in the old bookstore.

صفت “chance”

فرم پایه chance، غیرقابل درجه‌بندی
  1. تصادفی
    A chance meeting led them to become business partners.