·

people (EN)
isim, fiil, isim

Bu kelime aynı zamanda şu kelimelerin bir formu olabilir:
person (isim)

isim “people”

people, sadece çoğul
  1. insanlar
    The park was filled with people enjoying the sunny day.
  2. halk (bir liderin takipçileri veya tebaası anlamında)
    The queen's people were loyal and served her well.
  3. ekip (bir kişinin çalışma arkadaşları veya ilişkili olduğu kişiler anlamında)
    After the meeting, she said, "I'll have my people schedule a follow-up."
  4. aile veya atalar (birinin ailesi veya ataları anlamında)
    He often spoke of his people who came from a small village in Italy.

fiil “people”

infinitif people; o peoples; geçmiş zaman peopled; geçmiş ort. peopled; ulaç peopling
  1. iskan etmek
    Pioneers were sent to the new land to people the vast wilderness.
  2. nüfuslanmak
    Over the centuries, the deserted island slowly peopled with castaways and adventurers.

isim “people”

tekil people, çoğul peoples
  1. millet veya etnik grup üyeleri (belli bir ulus veya etnik gruba ait kişiler anlamında)
    The indigenous peoples of the region have diverse cultural traditions.