·

accept (EN)
fiil

fiil “accept”

infinitif accept; o accepts; geçmiş zaman accepted; geçmiş ort. accepted; ulaç accepting
  1. kabul etmek
    He accepted the invitation to join the committee.
  2. üye olarak kabul etmek
    The university accepted her into their graduate program.
  3. (ödeme şeklini) kabul etmek
    The store accepts credit cards and mobile payments.
  4. doğru veya normal olarak kabul etmek
    She accepts that her childhood memories may not be entirely accurate.
  5. (değiştirilemez bir durumu) kabul etmek
    After the accident, he learned to accept his new limitations with grace.
  6. (sosyal bir grupta) hoş karşılamak
    The team quickly accepted the new player, inviting him to all their social events.