·

accept (EN)
глагол

глагол “accept”

инфинитив accept; тој accepts; мин. вр. accepted; мин. прид. accepted; гер. accepting
  1. прифати
    He accepted the invitation to join the committee.
  2. прими (во контекст на членство)
    The university accepted her into their graduate program.
  3. прифати плаќање (кога се однесува на начин на плаќање)
    The store accepts credit cards and mobile payments.
  4. признае (како точно, нормално или веродостојно)
    She accepts that her childhood memories may not be entirely accurate.
  5. поднесе (во контекст на издржување на тешка ситуација)
    After the accident, he learned to accept his new limitations with grace.
  6. прифати (во социјален контекст на вклучување и добредојде)
    The team quickly accepted the new player, inviting him to all their social events.