·

roar (EN)
வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல்

வினைச்சொல் “roar”

எழுவாய் roar; அவன் roars; இறந்த காலம் roared; இறந்த பங்கு. roared; நட. roaring
  1. கர்ஜிக்க
    The lion roared to assert its dominance over the pride.
  2. கத்த
    She roared in frustration when she missed the last train home.
  3. முழக்க
    The drill sergeant roared commands at the new recruits.
  4. சிரிக்க (உரத்த சிரிக்க)
    The audience roared at the comedian's jokes.
  5. முழங்க
    The thunder roared throughout the night, keeping everyone awake.
  6. பாய்ந்து செல் (வேகமாக)
    The race car roared down the track at incredible speed.

பெயர்ச்சொல் “roar”

எக roar, பல் roars
  1. கர்ஜனை
    The lion let out a powerful roar that echoed through the jungle.
  2. கத்தல்
    He let out a roar of frustration when he realized he was late.
  3. முழக்கம்
    We could hear the roar of the ocean from our hotel room.
  4. சிரிப்பு (உரத்த சிரிப்பு)
    The audience's roars filled the theater after the punchline.