tʰwɪn US UK
·

twin (EN)
rzeczownik, czasownik, przymiotnik

rzeczownik “twin”

lp twin, lm twins
  1. bliźniak
    My sister gave birth to twins last week, and both babies are healthy.
  2. duplikat (rzecz)
    I found one glove, but its twin is missing.
  3. pokój dwuosobowy (z dwoma łóżkami)
    We reserved a twin for our holiday, so we wouldn't have to share a bed.
  4. dwusilnikowiec
    The small twin flew low over the mountains.
  5. bliźniak (w krystalografii, kryształ składający się z dwóch symetrycznych części)
    The geologist examined the twin under a microscope to study its structure.

czasownik “twin”

bezokolicznik twin; on twins; cz.przesz. twinned; im.przesz. twinned; im. twinning
  1. połączyć (formalnie)
    Our city was twinned with a town in Japan to promote cultural exchange.
  2. połączyć (ściśle)
    The play twins the theme of love with a lot of action.
  3. bliźniaczyć się (pasować lub przypominać blisko, zwłaszcza przez noszenie podobnych ubrań)
    They were twinning in matching jackets and jeans.
  4. (zwierzę) urodzić bliźnięta
    The farmer was pleased that the ewe twinned this spring.

przymiotnik “twin”

forma podstawowa twin, niegradacyjny
  1. bliźniaczy (będący jednym z pary; składający się z dwóch podobnych lub identycznych rzeczy)
    The hotel offers twin rooms with two separate beds.