·

spoil (EN)
czasownik

czasownik “spoil”

bezokolicznik spoil; on spoils; cz.przesz. spoiled, spoilt uk; im.przesz. spoiled, spoilt uk; im. spoiling
  1. psuć (zepsuć coś, zmniejszyć przyjemność lub atrakcyjność czegoś)
    The rain spoiled our picnic by making everything wet and muddy.
  2. psuć (zniszczyć, uszkodzić; uczynić nieużytecznym)
    She accidentally spilled juice on the painting, which spoiled it completely.
  3. rozpieścić (zepsuć charakter)
    The grandparents spoiled the child by giving him everything he wanted.
  4. rozpieszczać (sprawiać, że ktoś czuje się wyjątkowo)
    She spoiled herself with a relaxing spa day.
  5. zepsuć się
    If you leave the bread out too long, it will spoil and become moldy.
  6. unieważnić (głos)
    She decided to spoil her ballot by drawing a big X across the entire paper.
  7. zrujnować niespodziankę, opowiadając komuś o ważnym wydarzeniu w fabule
    She spoiled the movie by telling everyone the twist ending.