·

rend (EN)
czasownik

czasownik “rend”

bezokolicznik rend; on rends; cz.przesz. rent; im.przesz. rent; im. rending
  1. rozdzierać
    The earthquake rent the ground, creating a deep chasm.
  2. wyrwać (z dużą siłą)
    The lion rent the meat from the bone.
  3. rozpaść się (na części)
    The old flag began to rend in the strong winds.