·

rend (EN)
werkwoord

werkwoord “rend”

infinitief rend; hij rends; verleden tijd rent; volt. deelw. rent; ger. rending
  1. verscheuren
    The earthquake rent the ground, creating a deep chasm.
  2. wegrukken
    The lion rent the meat from the bone.
  3. scheuren (uit elkaar gaan)
    The old flag began to rend in the strong winds.