·

joy (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “joy”

lp joy, lm joys lub niepoliczalny
  1. radość
    Her face was alight with joy as she unwrapped the surprise gift from her best friend.

czasownik “joy”

bezokolicznik joy; on joys; cz.przesz. joyed; im.przesz. joyed; im. joying
  1. cieszyć się
    She joyed at the news of her best friend's successful surgery.