·

garden (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “garden”

lp garden, lm gardens
  1. ogród (obszar ziemi, na którym uprawia się rośliny, takie jak kwiaty lub warzywa)
    She spends every morning working in her flower garden.
  2. ogród (teren wokół domu, zwłaszcza z tyłu, używany do wypoczynku i rekreacji; podwórko)
    The children are playing football in the garden.

czasownik “garden”

bezokolicznik garden; on gardens; cz.przesz. gardened; im.przesz. gardened; im. gardening
  1. uprawiać ogród
    She spends her weekends gardening in her backyard.