·

transcend (EN)
czasownik

czasownik “transcend”

bezokolicznik transcend; on transcends; cz.przesz. transcended; im.przesz. transcended; im. transcending
  1. przekraczać
    The technology in this lab transcends anything currently available in the commercial market.
  2. przewyższać
    His dedication to the cause transcends that of anyone else I've ever met.