·

garden (EN)
اسم، فعل

اسم “garden”

مفرد garden، جمع gardens
  1. باغ (یک منطقه از زمین که در آن گیاهان، مانند گل‌ها یا سبزیجات، کاشته می‌شوند)
    She spends every morning working in her flower garden.
  2. باغ (محوطه‌ای اطراف خانه، به‌ویژه در پشت، که برای تفریح و استراحت استفاده می‌شود؛ حیاط)
    The children are playing football in the garden.

فعل “garden”

مصدر garden؛ او gardens؛ گذشته gardened؛ اسم مفعول gardened؛ اسم مصدر gardening
  1. باغبانی کردن
    She spends her weekends gardening in her backyard.