·

duplex (EN)
przymiotnik, rzeczownik

przymiotnik “duplex”

forma podstawowa duplex, niegradacyjny
  1. podwójny
    The engineer designed a duplex system for improved safety.
  2. dwupoziomowy (w architekturze, mający dwa piętra lub poziomy)
    The duplex apartment offers stunning views from both floors.
  3. dupleks (w telekomunikacji, umożliwiający komunikację w obu kierunkach jednocześnie)
    The new radio uses duplex transmission.

rzeczownik “duplex”

lp duplex, lm duplexes
  1. bliźniak (dom podzielony na dwa oddzielne lokale, każdy z własnym wejściem)
    They live in a duplex and rent out one side to tenants.
  2. mieszkanie dwupoziomowe (mieszkanie lub apartament z dwoma piętrami połączonymi wewnętrzną klatką schodową)
    She purchased a duplex overlooking the city skyline.
  3. dupleks (w telekomunikacji, system umożliwiający jednoczesną dwukierunkową komunikację)
    The radio operates in duplex, enabling two people to talk and listen at the same time.
  4. dupleks (cząsteczka DNA lub RNA)
    The scientists studied the structure of the DNA duplex.