·

bellow (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “bellow”

lp bellow, lm bellows
  1. ryk
    We heard the bellow of a bull in the field next to us.

czasownik “bellow”

bezokolicznik bellow; on bellows; cz.przesz. bellowed; im.przesz. bellowed; im. bellowing
  1. wrzeszczeć (głośno i donośnie)
    The coach bellowed instructions from the sidelines throughout the game.
  2. ryczeć (jak duże zwierzę)
    The wounded bear bellowed in pain, startling the hikers in the forest.