·

default (EN)
noun, verb

noun “default”

Singular default, Plural defaults oder onzieleg
  1. Standardastellung
    The default can be changed in the settings.
  2. Versoenung vun engem Prêt oder Nichterfëllung vun enger finanzieller Verpflichtung.
    The company is at risk of default due to its inability to pay back its debts.
  3. Standardwahl
    She became the team leader by default since no one else volunteered.
  4. net op de Geriicht erschéngen wann et verlaangt ass
    The judge issued a default judgment against the absent party.
  5. Forfait
    Our team won the match by default because the other team didn't arrive.

verb “default”

Infinitiv default; hien defaults; Verg. defaulted; Part. Verg. defaulted; Ger. defaulting
  1. en eng Prêt oder eng finanziell Verpflichtung net z'erfëllen.
    The company defaulted on its loans due to declining sales.
  2. standardméisseg auswielen
    If you don't specify a printer, the system will default to the last one used.
  3. eng Verpflichtung oder e Verspriechen net erfëllen.
    He defaulted on his duties, causing delays in the project.
  4. net viru Geriicht erschéngen, wann et verlaangt gëtt
    The defendant defaulted, and the judge issued a default judgment.
  5. forfaitéieren
    She had to default her match because of an injury.