·

evidence (EN)
Հակառակորդ, բայ

Հակառակորդ “evidence”

եզակի evidence, հոգնակի evidences կամ անհաշվելի
  1. ապացույցներ
    The muddy footprints were evidence that someone had walked through the garden.
  2. ապացույցներ (դատարանում)
    The lawyer presented new evidence to show that the suspect was innocent.
  3. վկա
    The lawyer called the evidence to the stand to testify about what he saw that night.

բայ “evidence”

ինֆինիտիվ evidence; նա evidences; անցյալ ժամանակ evidenced; անցյալ մասն. evidenced; գերդ. evidencing
  1. ապացուցել
    His nervousness was evidenced by his constant fidgeting.