·

evidence (EN)
பெயர்ச்சொல், வினைச்சொல்

பெயர்ச்சொல் “evidence”

எகப்தி evidence, பன்மை evidences அல்லது எண்ணிக்கையற்றது
  1. ஆதாரம்
    The muddy footprints were evidence that someone had walked through the garden.
  2. சான்று
    The lawyer presented new evidence to show that the suspect was innocent.
  3. சாட்சி (முறையீடு)
    The lawyer called the evidence to the stand to testify about what he saw that night.

வினைச்சொல் “evidence”

எழுவாய் evidence; அவன் evidences; இறந்த காலம் evidenced; இறந்த பங்கு. evidenced; நட. evidencing
  1. சான்று காட்டு
    His nervousness was evidenced by his constant fidgeting.