·

absolute (EN)
صفت، اسم

صفت “absolute”

فرم پایه absolute، غیرقابل درجه‌بندی
  1. مطلق
    Her trust in him was absolute.
  2. کامل
    The party was an absolute blast!
  3. قطعی
    The scientist needed absolute proof before making any conclusions.
  4. نهایی
    The court's ruling on the case is now absolute, so no further appeals can be made.
  5. بی‌حد و حصر
    The king had absolute control over the entire kingdom.
  6. مطلق (بدون مقایسه)
    The mountain's height in absolute terms is 3,000 meters.
  7. مطلق (در ریاضیات)
    The absolute difference between -3 and 3 is 6.

اسم “absolute”

مفرد absolute، جمع absolutes
  1. باور یا ایده‌ای که در همه شرایط به عنوان حقیقت یا اهمیت جهانی در نظر گرفته می‌شود
    For him, honesty is an absolute that should never be compromised.
  2. در فلسفه، واقعیت نهایی یا موجودیتی که همه چیز در جهان به آن متصل است یا بخشی از آن است
    Philosophers often debate whether the Absolute is the ultimate source of all existence.