·

escrow (EN)
substantivo, verbo

substantivo “escrow”

singularo escrow, pluralo escrows aŭ ne nombrabla
  1. Deponejo (aranĝo kie mono aŭ posedaĵo estas tenata de tria partio ĝis certaj kondiĉoj estas plenumitaj)
    The buyer deposited the payment into escrow until the seller completed the repairs.
  2. la mono aŭ posedaĵo tenata de tria partio ĝis certaj kondiĉoj estas plenumitaj
    The escrow will be released once all the paperwork is finalized.

verbo “escrow”

infinitivo escrow; li escrows; pasinteco escrowed; pasinta part. escrowed; ger. escrowing
  1. Deponejo (meti monon aŭ posedaĵon ĉe tria partio ĝis certaj kondiĉoj estas plenumitaj)
    The company escrowed the payment until the new software was delivered and tested.