·

punch (EN)
คำนาม, คำนาม, กริยา

คำนาม “punch”

เอกพจน์ punch, พหูพจน์ punches
  1. หมัด
    He delivered a powerful punch to his opponent's jaw.
  2. ที่เจาะ
    She used a punch to make holes in the leather belt.

คำนาม “punch”

เอกพจน์ punch, นับไม่ได้
  1. พลัง
    The speech lacked punch and failed to inspire the audience.
  2. พั้นช์
    They served a refreshing bowl of fruit punch at the party.

กริยา “punch”

อินฟินิทีฟ punch; เขา punches; อดีต punched; อดีต ส่วน หนึ่ง punched; กริยา เติม -ing punching
  1. ชก
    He punched the bag hard during his workout.
  2. เจาะ
    She punched her time card to record her time of arrival.
  3. กด
    He punched the “on” button on the calculator.
  4. ป้อนข้อมูล
    She punched her code into the keypad to unlock the door.