·

fall (EN)
வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல்

வினைச்சொல் “fall”

எழுவாய் fall; அவன் falls; இறந்த காலம் fell; இறந்த பங்கு. fallen; நட. falling
  1. கீழே விழு
    The apple fell from the tree and landed on the grass.
  2. திடீரென விழு
    He tripped over the toy and fell.
  3. மண்ணில் விழு (மரியாதை அல்லது அடிபணிதல் காட்ட)
    She fell to her knees and asked for forgiveness.
  4. குறை
    Attendance at the event fell sharply after the rain started.
  5. நிலைமையில் ஆவது
    He fell silent when he heard the news.
  6. விழி படு
    Her gaze fell upon the old photograph on the mantel.
  7. இடத்தில் இரு
    The stress falls on the second syllable in the word.
  8. மோசமாக மாறு
    His grades began to fall after he stopped studying.
  9. தோற்கடு
    The old bridge finally fell after years of neglect.
  10. இறந்து போ
    Many soldiers fell during the long and brutal conflict.
  11. நிகழு
    My birthday falls on a Saturday this year.
  12. சரிவாக இரு
    The road falls gently towards the valley.
  13. தொங்கு
    The curtains fell softly to the floor, creating a cozy atmosphere.

பெயர்ச்சொல் “fall”

எகப்தி fall, பன்மை falls அல்லது எண்ணிக்கையற்றது
  1. கீழே விழுதல்
    The apple's fall from the tree was quick and sudden.
  2. குறைவு
    The fall in temperature overnight was quite noticeable.
  3. சரத்காலம்
    In the fall, we love to go apple picking and watch the leaves change color.
  4. அதிகார இழப்பு
    The fall of the ancient kingdom marked the end of its golden age.
  5. ஆதாம் மற்றும் ஏவாள் கடவுளை மீறிய நிகழ்வு
    The fall of Adam and Eve led to their expulsion from the Garden of Eden.