·

paperclip (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “paperclip”

lp paperclip, lm paperclips
  1. spinacz
    She fastened the documents with a paperclip.

czasownik “paperclip”

bezokolicznik paperclip; on paperclips; cz.przesz. paperclipped; im.przesz. paperclipped; im. paperclipping
  1. spiąć spinaczem
    He paperclipped the receipts to the invoice before filing them away.