·

own (EN)
przymiotnik, czasownik, rzeczownik

przymiotnik “own”

forma podstawowa own, niegradacyjny
  1. własny
    She baked her own bread for the first time.

czasownik “own”

bezokolicznik own; on owns; cz.przesz. owned; im.przesz. owned; im. owning
  1. posiadać
    She owns a small bakery in the heart of the city.
  2. zdominować (w grach online)
    In last night's match, Sarah totally owned her opponents, not losing a single round.
  3. przyznać się (do czegoś z dumą)
    After years of feeling self-conscious, he finally owned his love for dancing and enrolled in a ballet class.
  4. zdominować (w konkursie lub występie)
    He totally owned the debate, leaving his opponent with no comeback.
  5. przyznać (się do czegoś)
    After much hesitation, he finally owned to taking the last piece of cake.

rzeczownik “own”

lp own, lm owns lub niepoliczalny
  1. samodzielność
    She prefers to work on her own, without any distractions.
  2. mocna riposta (w internecie)
    When she replied to the troll with a witty comeback, everyone agreed it was a total own.