·

ignore (EN)
czasownik

czasownik “ignore”

bezokolicznik ignore; on ignores; cz.przesz. ignored; im.przesz. ignored; im. ignoring
  1. ignorować
    He ignored the warning signs and went swimming in the dangerous waters.
  2. udawać, że się nie zauważa (kogoś, czegoś)
    Even though his phone kept ringing during the movie, he ignored it and kept watching.