·

ignore (EN)
բայ

բայ “ignore”

ինֆինիտիվ ignore; նա ignores; անցյալ ժամանակ ignored; անցյալ մասն. ignored; գերդ. ignoring
  1. չնայել
    He ignored the warning signs and went swimming in the dangerous waters.
  2. անտեսել (արարքների կամ անձանց չնկատելու իմաստով)
    Even though his phone kept ringing during the movie, he ignored it and kept watching.