·

glow (EN)
czasownik, rzeczownik

czasownik “glow”

bezokolicznik glow; on glows; cz.przesz. glowed; im.przesz. glowed; im. glowing
  1. świecić się
    The stars glowed softly in the night sky.
  2. pałać (np. gniewem, radością)
    Her eyes glowed with pride as she watched her daughter receive the award.
  3. zaróżowić się
    Her cheeks were glowing after the brisk walk.

rzeczownik “glow”

lp glow, lm glows lub niepoliczalny
  1. blask
    After turning off the bedroom lights, the soft glow from the moon bathed the room in a silvery light.
  2. uczucie podekscytowania lub pozytywnych emocji (w kontekście emocjonalnym)
    You could see the glow in her eyes when she spoke about her children's accomplishments.
  3. rumieniec
    After her morning run, her cheeks had a healthy glow.