·

fear (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “fear”

lp fear, lm fears lub niepoliczalny
  1. strach
    She felt a wave of fear when the thunderstorm began.
  2. obawa
    She had a fear that her son might get lost on the school trip.

czasownik “fear”

bezokolicznik fear; on fears; cz.przesz. feared; im.przesz. feared; im. fearing
  1. bać się
    She fears speaking in public.
  2. obawiać się (że coś złego mogło się wydarzyć lub może się wydarzyć wkrótce)
    She feared that the storm would destroy their home.
  3. obawiać się (poinformować kogoś)
    I fear we might be too late to catch the last train.