·

fear (EN)
اسم، فعل

اسم “fear”

مفرد fear، جمع fears یا غیرقابل‌شمارش
  1. ترس
    She felt a wave of fear when the thunderstorm began.
  2. نگرانی (از وقوع اتفاق بد)
    She had a fear that her son might get lost on the school trip.

فعل “fear”

مصدر fear؛ او fears؛ گذشته feared؛ اسم مفعول feared؛ اسم مصدر fearing
  1. ترسیدن
    She fears speaking in public.
  2. ترسیدن (از اینکه اتفاق بدی افتاده یا ممکن است به زودی بیفتد)
    She feared that the storm would destroy their home.
  3. بیم دادن (از وقوع اتفاق بد)
    I fear we might be too late to catch the last train.