·

empty (EN)
przymiotnik, czasownik, rzeczownik

przymiotnik “empty”

forma podstawowa empty (more/most)
  1. pusty
    The room was empty after the guests left the party.
  2. bezwartościowy (w kontekście braku znaczenia); nieszczery (w kontekście braku szczerości)
    His apologies felt empty after so many repeated mistakes.
  3. (bydło i owce) nie noszące potomstwa w okresie, kiedy się tego oczekuje
    The farmer was concerned about the empty ewes this season.

czasownik “empty”

bezokolicznik empty; on empties; cz.przesz. emptied; im.przesz. emptied; im. emptying
  1. opróżnić
    I need to empty the trash can because it's starting to overflow.
  2. opróżniać się
    After the sale, the shelves in the store emptied within hours.
  3. uchodzić (do morza, jeziora itp.)
    The stream empties into a larger river at the edge of the forest.

rzeczownik “empty”

lp empty, lm empties lub niepoliczalny
  1. stan pustego zbiornika paliwa lub, w przenośni, stan całkowitego wyczerpania energii
    After working double shifts all week, I'm running on empty.