·

distinct (EN)
przymiotnik

przymiotnik “distinct”

forma podstawowa distinct (more/most)
  1. różne
    Lemons are distinct from oranges in both color and taste.
  2. wyraźnie się wyróżniający
    The guy has quite a distinct personality.
  3. łatwo dostrzegalny (w kontekście widzenia), łatwo słyszalny (w kontekście słyszenia), łatwo rozpoznawalny (w kontekście rozpoznawania)
    The stripes on the zebra were so distinct that I could see them from a great distance.
  4. wyraźny, znaczący
    Her years of experience gave her a distinct advantage during the job interview.