·

distinct (EN)
bijvoeglijk naamwoord

bijvoeglijk naamwoord “distinct”

basisvorm distinct (more/most)
  1. verschillend
    Lemons are distinct from oranges in both color and taste.
  2. opvallend
    The guy has quite a distinct personality.
  3. duidelijk zichtbaar (voor zichtbaarheid), duidelijk hoorbaar (voor geluid), gemakkelijk te herkennen (voor algemene herkenbaarheid)
    The stripes on the zebra were so distinct that I could see them from a great distance.
  4. duidelijk (in de zin van significantie of belang)
    Her years of experience gave her a distinct advantage during the job interview.