contemporary (EN)
przymiotnik, rzeczownik

przymiotnik “contemporary”

contemporary
  1. współczesny
    The museum features art from the 16th century alongside works by contemporary artists.
  2. współczesny (żyjący w tym samym okresie)
    Shakespeare was contemporary with Queen Elizabeth I, both living in the late 16th century.

rzeczownik “contemporary”

sg. contemporary, pl. contemporaries or uncountable
  1. współczesny (osoba lub rzecz żyjąca lub istniejąca w tym samym czasie co inna osoba lub rzecz)
    Beethoven was a contemporary of Mozart, both being influential composers of the classical era.