·

constant (EN)
przymiotnik, rzeczownik

przymiotnik “constant”

forma podstawowa constant (more/most)
  1. stały
    Her love for her children was constant, never wavering no matter the circumstances.
  2. ciągły
    His constant requests for snacks made it difficult to get any work done.

rzeczownik “constant”

lp constant, lm constants lub niepoliczalny
  1. stała (w znaczeniu rzeczownika)
    In her life, the one constant was her grandmother's wise advice.
  2. stała (w znaczeniu matematycznym)
    In the equation E=mc^2, the speed of light, c, is a constant.