·

Norman (EN)
rzeczownik, rzeczownik własny, przymiotnik

rzeczownik “Norman”

lp Norman, lm Normans
  1. osoba z Normandii, regionu we Francji
    She befriended a Norman who introduced her to the local cuisine.
  2. członek ludu pochodzenia skandynawsko-frankijskiego, który podbił Anglię w 1066 roku
    The influence of the Normans can still be seen in English law and language.

rzeczownik własny “Norman”

Norman
  1. męskie imię własne
    Norman invited all his old school friends to his wedding.
  2. nazwisko
    Dr. Emily Norman received an award for her work in medical research.
  3. miasto w stanie Oklahoma, USA
    Norman is known for its beautiful university campus and lively arts scene.
  4. Normandzki (język normański, dialekt języka francuskiego używany w Normandii i na Wyspach Normandzkich)
    She studied Norman to understand old family documents.

przymiotnik “Norman”

forma podstawowa Norman, niegradacyjny
  1. dotyczący Normandii lub jej mieszkańców
    He developed an interest in Norman history after visiting the region.
  2. związany z architekturą romańską rozwiniętą przez Normanów
    The castle features typical Norman design with thick walls and rounded towers.
  3. odnoszący się do języka lub dialektu normańskiego
    She translated the poem from Norman into English.
  4. (wzornictwo) opisujący mylący projekt, który prowadzi do niewłaściwego użycia
    The office building's entrance has a Norman door that confuses everyone.