·

groove (EN)
zelfstandig naamwoord, werkwoord

zelfstandig naamwoord “groove”

enkelvoud groove, meervoud grooves
  1. groef
    He carved a groove into the wood with his chisel.
  2. (muziek) een uitgesproken en aangenaam ritme
    The band's drummer laid down a funky groove that made everyone dance.
  3. sleur
    After the holidays, it took me a while to get back into my groove at work.
  4. ideale lijn (in autoracen)
    He lost control of the car when he drifted out of the groove.

werkwoord “groove”

infinitief groove; hij grooves; verleden tijd grooved; volt. deelw. grooved; ger. grooving
  1. groeven
    He grooved the board to make it fit snugly.
  2. swingen
    Everyone was grooving to the live jazz band.