·

groove (EN)
பெயர்ச்சொல், வினைச்சொல்

பெயர்ச்சொல் “groove”

எக groove, பல் grooves
  1. பிளவு
    He carved a groove into the wood with his chisel.
  2. (இசை) தெளிவான மற்றும் மகிழ்ச்சியளிக்கும் 리தம்.
    The band's drummer laid down a funky groove that made everyone dance.
  3. பழக்க வழக்கம்
    After the holidays, it took me a while to get back into my groove at work.
  4. பாதை (மோட்டார் பந்தயத்தில்)
    He lost control of the car when he drifted out of the groove.

வினைச்சொல் “groove”

எழுவாய் groove; அவன் grooves; இறந்த காலம் grooved; இறந்த பங்கு. grooved; நட. grooving
  1. பிளவெடுக்க
    He grooved the board to make it fit snugly.
  2. இசையில் ஆட (இசையை ரசிக்க)
    Everyone was grooving to the live jazz band.