·

exquisite (EN)
bijvoeglijk naamwoord

bijvoeglijk naamwoord “exquisite”

basisvorm exquisite (more/most)
  1. voortreffelijk
    The bride wore an exquisite dress that captivated everyone.
  2. verfijnd
    Her exquisite taste in interior design transformed the house.
  3. hevig (gevoelens of sensaties)
    He felt an exquisite pain in his shoulder after the accident.