exquisite (EN)

adjective

adjective “exquisite”

1. herrlech
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   The bride wore an exquisite dress that captivated everyone.
2. raffinéiert
   Her exquisite taste in interior design transformed the house.
3. schaarf (Gefiller oder Sensatiounen)
   He felt an exquisite pain in his shoulder after the accident.