·

aim (EN)
zelfstandig naamwoord, werkwoord

zelfstandig naamwoord “aim”

enkelvoud aim, meervoud aims of ontelbaar
  1. doel
    Her main aim was to graduate from college with honors.
  2. richten
    Before releasing the arrow, she adjusted her aim to ensure it would hit the target.
  3. trefzekerheid
    Her aim with a bow and arrow is so good that she rarely misses the target.

werkwoord “aim”

infinitief aim; hij aims; verleden tijd aimed; volt. deelw. aimed; ger. aiming
  1. streven naar
    They aim to finish the project by next week.
  2. richten (op een doel met de intentie om het te raken)
    She aimed her slingshot at the can on the fence and let the stone fly.
  3. richten (op een specifieke persoon, ding of groep met iets gezegds of geschrevens)
    She aimed her criticism at the new policy, arguing it was unfair.