·

swap (EN)
verb, noun

verb “swap”

Infinitiv swap; hien swaps; Verg. swapped; Part. Verg. swapped; Ger. swapping
  1. tauschen
    At recess, the children swapped toys to play with something new.

noun “swap”

Singular swap, Plural swaps oder onzieleg
  1. Tausch (Akt vum Tauschen)
    They decided on a swap: her bicycle for his guitar.
  2. eng finanziell Ofkommes, wou zwou Parteien Bezuelungsstréim iwwer Zäit austauschen
    The company entered into an interest rate swap to manage its debt costs.
  3. (Computeren) Diskspeicher, deen als virtuell Erënnerung benotzt gëtt, wann de RAM net genuch ass.
    The system relies on swap to keep programs running when memory is low.