lens (EN)

noun, verb

noun “lens”

1. Lëns
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   Lenses in glasses allow us to see better.
2. Objektiv
   The photographer adjusted the lens on her camera to capture a sharp image of the sunset.
3. Lëns (am A)
   The lens of the eye can become less flexible with age.
4. Perspektiv
   We need to examine the issue through different lenses to understand it fully.
5. Lëns (an der Geometrie)
   The intersection of the two circles forms a lens.
6. (am Geologie) e Kierper aus Fiels oder Mineral, deen an der Mëtt méi déck ass an un de Ränner méi dënn, a Form vun enger Lëns.
   The miners found a lens of gold in the hillside.
7. (en Programmatioun) en Outil, deen Zougang zu an d'Modifikatioun vun Donnéeën an agebettene Donnéeëstrukturen erlaabt.
   By using lenses, developers can easily update nested objects.
8. (en der Physik) en Apparat, deen Elektronestralen an Apparater wéi Elektronemikroskopen fokusséiert.
   The electron microscope uses lenses to focus the beam for imaging.
9. (am Biologie) e Genus vu Planzen an der Famill vun de Leguminosen, dorënner Lënsen
   Lens culinaris is cultivated worldwide for its edible seeds.

verb “lens”

1. (am Filmmaachen) mat enger Kamera filmen oder fotograféieren
   The director decided to lens the scene during the golden hour.
2. (am Geologie) méi dënn ginn zu de Ränner hin
   The rock formation lenses out gradually as it reaches the coast.