cultivation (EN)

noun

noun “cultivation”

1. Kultivatioun (de Prozess fir de Buedem virzebereeden an dorop Planzen unzebauen)
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   The cultivation of rice is a major economic activity in the region.
2. Buedemaarbecht (d'Aktioun de Buedem ze léisen oder ze dréinen fir seng Konditioun ze verbesseren oder Onkraut ze entfernen)
   Regular cultivation of the garden helps prevent weeds from taking over.
3. Kultivatioun (de Zoustand vum Land, dat benotzt gëtt fir Kulturen unzebauen)
   Only a small portion of the land is in cultivation, while the rest is forest.
4. Entwécklung (duerch Opmierksamkeet an Effort)
   The cultivation of patience is important in learning a musical instrument.
5. Kultivéiertheet (an der Kultur)
   He is a man of cultivation, well-versed in literature and the arts.