·

inherit (EN)
բայ

բայ “inherit”

ինֆինիտիվ inherit; նա inherits; անցյալ ժամանակ inherited; անցյալ մասն. inherited; գերդ. inheriting
  1. ժառանգել
    When her aunt passed away, Maria inherited a beautiful necklace.
  2. ժառանգել (ծնողների կամ նախնիների գեներով)
    She inherited her father's blue eyes and her mother's curly hair.
  3. ժառանգել (պարտականություններ կամ պարտավորություններ)
    The new manager inherited the outdated procedures from the previous team.
  4. ժառանգել (ծրագրավորման մեջ)
    The class Dog inherits the attributes and behaviors of the class Animal.