·

wonder (EN)
اسم، فعل

اسم “wonder”

مفرد wonder، جمع wonders یا غیرقابل‌شمارش
  1. شگفتی
    The Grand Canyon is a natural wonder that attracts millions of visitors each year.
  2. معجزه
    It's a wonder how the magician managed to escape from the locked water tank.
  3. نابغه (در این معنا، "شگفتی" نیز می‌تواند استفاده شود اما برای روشن‌تر کردن معنا از "نابغه" استفاده می‌کنیم)
    The child prodigy was considered a wonder on the piano, playing complex pieces with ease.
  4. حیرت
    The first time she saw snow falling, she was filled with wonder.

فعل “wonder”

مصدر wonder؛ او wonders؛ گذشته wondered؛ اسم مفعول wondered؛ اسم مصدر wondering
  1. تعجب کردن
    I wonder at the vastness of the universe whenever I gaze at the night sky.
  2. کنجکاو بودن (در این معنا، "تعجب کردن" نیز می‌تواند استفاده شود اما برای روشن‌تر کردن معنا از "کنجکاو بودن" استفاده می‌کنیم)
    She wondered why the sky was blue as she gazed up from the meadow.