·

hire (EN)
فعل، اسم

فعل “hire”

مصدر hire؛ او hires؛ گذشته hired؛ اسم مفعول hired؛ اسم مصدر hiring
  1. استخدام کردن
    We decided to hire a new chef for our restaurant.
  2. پرداخت کردن برای انجام خدمت (پرداخت به شخص برای انجام کار مشخص)
    We decided to hire a magician for the birthday party.
  3. اجاره کردن
    For the weekend party, they hired a sound system to ensure the music was loud enough for everyone to enjoy.

اسم “hire”

مفرد hire، جمع hires یا غیرقابل‌شمارش
  1. استخدامی جدید
    The company welcomed ten new hires at the orientation session today.
  2. اجاره‌بها
    We paid the hire for a beach umbrella to use for the day.