·

high-performance (EN)
صفت

صفت “high-performance”

فرم پایه high-performance، higher-performance، highest-performance (یا more/most)
  1. پُرکارایی (طراحی شده برای عملکرد بهتر یا سریع‌تر از دیگران، به ویژه از نظر سرعت یا کارایی)
    He bought a high-performance car that accelerates faster than any other in its class.
  2. پُرکار (در مورد یک شخص، عملکرد بسیار خوب داشتن، دستیابی به نتایج بالا)
    She is a high-performance athlete who consistently wins gold medals.