·

chair (EN)
اسم، فعل

اسم “chair”

مفرد chair، جمع chairs
  1. صندلی
    She pulled out a chair and sat down at the table to have breakfast.
  2. رئیس
    The chair called the meeting to order and welcomed everyone.
  3. ریاست (در دانشگاه)
    He was offered the chair of physics at the prestigious university.
  4. صندلی (در موسیقی) موقعیت یک نوازنده در ارکستر، به ویژه نشان‌دهنده رتبه آن‌ها است.
    She earned the first chair in the violin section.
  5. کرسی یا دفتر یک شخص در مقام قدرت، مانند قاضی یا اسقف
    He finally ascended to the chair after years of service.
  6. صندلی الکتریکی
    In the past, criminals were sometimes sentenced to die in the chair.

فعل “chair”

مصدر chair؛ او chairs؛ گذشته chaired؛ اسم مفعول chaired؛ اسم مصدر chairing
  1. ریاست کردن
    She was asked to chair the committee on environmental policy.