·

apron (EN)
substantivo

substantivo “apron”

sing. apron, plur. aprons
  1. antaŭtuko
    She wore an apron while cooking to keep her clothes from getting dirty.
  2. Apudvojo (la areo de flughaveno kie aviadiloj estas parkataj, ŝarĝataj, aŭ refueligataj)
    The plane parked on the apron to allow the passengers to disembark.
  3. Antaŭscenejo (la parto de scenejo en teatro, kiu etendiĝas antaŭ la ĉefa kurteno)
    The performer stepped onto the apron to deliver her lines.
  4. Antaŭvojo (la malmola surfaco ĉe la fino de enveturejo, kiu konektas ĝin al la strato)
    He edged the apron to improve access to his driveway.
  5. Aperono (la pavimita areo apud vetkurtrako)
    The car spun onto the apron during the race.